Feestdagen

Het ellendige gevoel van 'alleen zijn' steekt weer de kop op.
Buiten word het steeds donkerder, de feestverlichting hangt boven de winkelstraten, het is druk in de winkels en mensen razen langs me heen.
Ik ben op zoek naar kado's voor Sinterklaas.
We gaan het net als andere jaren met de familie vieren.
Het is zo'n feestdag die ik altijd heerlijk heb gevonden. De spanning die je had als klein kind..wanneer zou de Sint langs komen, en dan eindelijk de zak met kado's die voor de deur stond.
Pepernoten vlogen door het hele huis, chocolade letters en de lachende gezichten als ik de kamer rond keek. Nog steeds kan ik er heel erg van genieten.

Maar dan komen die kerstdagen ineens weer om de hoek kijken.
Twee dagen waarin iedereen zit volgeboekt met etentjes bij de familie en de schoonfamilie.
Verplichtingen waar eigenlijk bijna iedereen wel onderuit wil, maar om de lieve vrede te bewaren dat niet wordt gedaan. Je (schoon) moeder zal het je tenslotte niet in dank afnemen als je niet komt.
Het voordeel van alleen zijn is dat je dit soort dingen dus niet hebt. Er is geen terugkerend dillema 'bij wie gaan we 1e kerstdag langs en bij wie de 2e?'.

Maar hoe fijn een voordeel ook kan zijn...het heeft ook een nadeel.
Twee dagen bij je ouders zitten is ook weer niet datgene wat je in gedachten had.
Natuurlijk wil je best 1 dag naar je ouders, en is dat ook echt gezellig.
Maar wat doe je met die andere kerstdag? Niemand in je vriendenkring kan afspreken vanwege de verplichtingen en het scenario van alleen thuis zitten nodigt ook niet echt uit.
Eigenlijk moeten dit soort dagen, dagen zijn waarin je geniet van de mensen om je heen, maar misschien ligt daar tijdens de feestdagen juist wel teveel nadruk op.

Want als single is het misschien net even te confronterend dat jij niet dat dillema hebt en er alleen de keus overblijft ' ga ik een dag naar mijn ouders en blijf ik de andere dag alleen thuis'.
Terwijl ik dit allemaal op schrijf bekruipt me het gevoel waar ik toch over zeur?
Want met een relatie is het niet goed deze dagen, en zonder relatie ook niet.
Wat wil ik dan toch eigenlijk?
Het beste van beide werelden?
Zou ik dit op het verlanglijste voor de Sint kunnen zetten?