Winterblues

De dagen en weken, ze zijn voorbij gevlogen zonder dat ik er al te veel moeite voor moest doen.
Soms gaat dat zo. En soms lijken de dagen maar niet voorbij te willen gaan,en zou ik niets liever willen dan dat de tijd sneller zou gaan.
Eindelijk is de zomertijd weer ingegaan en eindelijk is daar die langverwachte zon die alles net even wat mooier laat lijken. De vogels buiten hebben weer het hoogste woord en de bomen komen langzaam in bloei te staan.
Heerlijk, de tijd dat iedereen weer wat vrolijker, flirteriger en aardiger is komt er aan.
Ik kan niet wachten om straks in het park rond te hangen met vrienden, een fles rosé erbij en mensen kijken en kletsen. Kletsen over het leven en alle andere belangrijke dingen des levens.
Ik kan niet wachten om straks weer naar buitenconcerten te gaan, naar festivals, een ijsje te eten en dan weer ergens buiten neer te ploffen en gewoon te zitten.
Eigenlijk mag ik toch wel zeggen dat ik last had van een winterblues, die nu langzaam als sneeuw voor de zon verdwijnt, eindelijk!