Zo'n avond.

Terwijl je op de dansvloer je best staat te doen en te genieten van de heerlijke muziek, blijkt het een onmogelijk opgave te zijn om aan al het mannelijks wat er rondloopt geen aandacht te schenken.
De één ziet er nog hipper uit dan de ander. Dan komt er weer een exemplaar langs die blijkbaar last heeft van de warmte, te zien aan de natte plekken onder zijn oksels. Je oog valt op een fijne mannelijke achterkant, maar helaas blijkt de voorkant nogal jong uitgevallen
( hooguit 19 jaar).

Niet veel later komt er een man (eindelijk een man en geen jonge knul) bij je dansen.
Je vrouwelijke intuitie zegt dat die man hier niet alleen staat te dansen omdat hier toevallig net ruimte blijkt te zijn. Hij kijkt af en toe wat om zich heen en je ziet dat de bier rijkelijk zijn lichaam binnen is gegleden. Zijn oogleden hangen richting dansvloer en echte aantrekkelijke dansmoves kunnen er ook niet meer vanaf. Dronken, maar hij is desondanks best lekker. Zijn vriend blijkt iets meer noten op zijn zang te hebben en stapt heldhaftig op een vriendin van mij af.

Ik heb wel eens gelezen dat het niet uit maakt wat je zegt, maar dát je iets zegt, als openingszin.
Dat bleek maar weer bevestigd te worden toen die vriendin me vertelde dat ze bijna niets van zijn gebrabbel had verstaan, terwijl hij met een voldane glimlach op zijn gezicht verder ging met dansen.

Terwijl ik met mijn flesje water in de hand even wat bekenden ging begroeten liep ik tegen een aardig uitziende jongeman aan. Hij aarzelde, wou verder lopen, keek me recht in mijn ogen en ik dacht 'goh zou het vanavond dan toch nog leuker dan leuk worden?'.
Terwijl hij nog eens naar mij en mijn flesje water keek hoorde ik hem in mijn oor fluisteren 'heb jij toevallig een pilletje bij je?'.

Het was duidelijk, deze avond zou het qua mannen geen succes worden.